Lugat-ı Tarihiyye ve Coğrafiyye

باقر

)باقر — محمد الباقر حضرتلری كه امام (زین العابدین) حضرتلرینك اوغلی و ائمۀ اثنی عشرك بشنجیسیدر. مشار الیه حضرتلری اعلم علمادن فضل و کرامات ضاحبی بر نادر الوجود ایدی (نثرالدر) نام كتابده نقل اولدیغنه كوره بر كون مشار+الیهدن اوروچ نیچون فرض اولندی دیو سؤال ایتدكلرنده آچلق محنتنی چكوب آجلره مرحمت ایتمك ایچون بیورمشدر (سلاح اللئام قبیح الكلام) سوزی و (کذاب) و (احمق) و (بخیل) و (بد خلق) و (فاسق) كمسه+لردن احتراز هركس ایچون لازمدر كلامی دخی حضرت مشار+الیهك زبان حقیقتبیانلرندن صادر اولمش كلام كباردندر. اصحاب كرامدن (جابر بن عبدالله) حضرتلری غایت اختیار و علیل اولدیغی حالده مدینۀ منوره+ده امام مشار الیه حضرتلرینه تصادف ایدوب كندولرنده امانت اولان سلام رسول للهی تبلیغ بیوردی. ق امام باقر حضرتلری منصور خلیفه طرفندن زندانه قوندیغی اثناده صالحات نسواندن بریسی ارپه اونندن ایكی چورك اکمک یاپوب حضور مشار الیهه هدیه ایتمك اوزره کتردیسه+ده زندانجیلر دخوله مانع اولدیغندن خاتون اكمكلری زندانجینك بریله كوندردی و وجه حلالدن یاپدیغنی سویلدی زندانجی دخی كوتوروب تسلیم و خاتونك تنبیهی اوزره حلالدن ایدوكنی بیان ایلدكده مشار+الیه وار او قادینه سویله اكمكلرك وجه حلالدن اولدیغنی بیلورم لكن حرام طباغه قوندیغندن یعنی زندانجی الی طوقندیغندن یمك استه+مام دیمش و اكمكلری اعاده بیورمشدر. وفاتی (٧٣٣ م و ١١٥ ه) تاریخنده+در