لغات تاریخیه و جغرافیه
Lugat-ı Tarihiyye ve Coğrafiyye
ی
ه
و
ن
م
ل
ک
ق
ف
غ
ع
ظ
ط
ض
ص
ش
س
ژ
ز
ر
ذ
د
خ
ح
چ
ج
ث
ت
پ
ب
ا
اشعر
اشعر — (بنو اشعر) یاخود (اشعرییون) یمنده مسكون )سباء) اولادندن بر بیوك قبیله اسمیدر. اصحاب كرامدن (ابو موسی الاشعری) و ائمۀ دیندن (ابو حسن الاشعری) حضراتنك اصللری بو قبیله+دن ایدی. (اشعر) لغت عربیده قیللی آدم دیمكدر. مشارالیهمانك اسملرینه مراجعت بیوریله مکۀ مكرمه ایله مدینۀ منوره آره+سنده اولان ایكی طاغك برینه (جبل اقرع) و دیكرینه (اشعر) دیرلر. ینبوع اوزرینه اینن طریقده و بنی جهینه داخلنده بر طاغك اسمی دخی (اشعر)در.