عبدالله بن یوسف بن رضوان البخاری — كنیەسی ابوالقاسم
شهرتی ابن رضوان+در اندلسده مالقه اهالیسندن بر علامۀ عدیم الاقران ایدی
مالقه+ده تحصیله مباشرت و عربیت و ادبده كسب حذاقت و علوم سائره و نظم
و نثرده اكمال هنر و معرفت ایلدكدن صكره سبتە+یه كیدوب اوراده سلطان
ابوالحسن مرینی+یه ملاقی و مشارالیهی مدح ایله سلم رتب و مناصبه قدمزن
ترقی اولدی و مؤخراً (١٣٤٩ م و ٧٥٠ ه)ده قیروان وقعه+سی اوزرینه
سلطان اوغلی ابو الفضلی تونسده ادارۀ اموره توكیل ایتدكده ابن رضوانی
نزدینه كاتب براغوب مومی الیه بر وقتده دخی اویلەجه امرار ایام ایلدی
صكره سلطان الموحدین فضل بن ابی یحیی تونسه مستولی اولمغله ابو الفضل
پدری طرفنه صاوشوب ابن رضوان كماكان یرنده قالدی و دها صكره
بحراً اندلسه باد بانكشای عزیمت و مریه شهرنده بساط افكن اقامت اولوب
اندلس پادشاهی ابوالحجاج كندوسنه كاتب تعیین ایتمك اوزره نزدینه چاغر
دیسەده سرپیج امتناع اوله+رق سلطان ابوالحسنك وفاتی اوزرینه سلطان
ابی عنان نزدنده خدمت كتابتله پایۀ قدرینی اوچ رفعته اصعاد و (٧٥٤ ه)ده
علامۀ كتاب مسند رفیعیله انفراد ایتدی مومی الیه (٧٥٧)ده بر ارانق
سقوط ایتدیسه ده (٧٦٢ ه)ده تكرار واصل حیز مأمول و من بعد مسند
مذكوری وفاقی تاریخنه قدر محافظه ایله مشغول اولمشدر عفیف و ادیب
و سریع الفهم و خصوصیله حسن خطده عصرینك بر وجود بیهمتاسی ایدی
اشعار دقیقه وابیلت رقیقە+سی دخی واردر