رافعی — اسمی عبدالكریم بن محمد بن عبدالكریم بن فضل بن حسن قزوینی كنیه+سی ابو القاسم وفاتی (١٢٢٦ م و ٦٢٣ ه) تاریخیدر. علوم دینیه+ده امام جلیل و فنون سائره+ده بر فاضل بیعدیل ایدی (فتح العزیز
فی شرح الوجیز) (شرح الصغیر) (كتاب المحرر) (شرح مسندالشافعی) (الامالی الشارحه علی مفردات الفاتحه) (كتاب الایجاز فی اخطار المجاز) جملۀ تألیفاتندن اولوب بونلردن یالكز فتح العزیز مؤلف مومی الیهك جلالت قدرو شرفنی افهامه كافیدر. فاتحه اوزرینه تنظیم ایتدیکی مذكور امالی ایسه اوتوز جلددن عبارت اوله+رق هر بری مع اسانید بر چوق احادیث شریفه+یی متضمن و كافه+سی سورۀ فاتحه+یه متعلقدر.
روایت اولنوركه سلطان جلاالدین خوارزم شاه بر غزادن مظفراً عودتنده قزوینه اوغرایوب اهالی استقباله چیقدقلری صره+ده رافعی دخی برابر كلمش و اعلای كلمة الله امرنده كوستردیكی اشبو مجاهدۀ فوق العاده+یه مبنی دست سلطانی+یی تقبیله مسارعت ایلمش ایسه ده پادشاه دقایق اكاه بوكا رضاداده اولمیوب بالذات كندوسی رافعینك النی اوپمشدر.