لغات تاریخیه و جغرافیه

Lugat-ı Tarihiyye ve Coğrafiyye

ذوالنون مصری

ذوالنون مصری — اصل اسمی (ثوبان بن ابراهیم) كنیه+سی (ابو الفیض) مسقط رأسی (مصر) تاریخ وفاتی (٨٥٩ م و ٢٤٥ ه) سنه+سیدر ارباب ملامت و ریاضتدن عارف اسرار و حدانیت بر ذات عالی فطرت ایدی مأخذ فیض و كمالی (اسرافیل مغربی) یاخود (شقران عابد) نام ذوات بنامدر. بعض جهلای مصر زندیقدر دیه+رك خلیفه (متوكل)ه غمز ایتملری اوزرینه خلیفه فوران حدتله بغداده جلب ایلدیسه ده كلام نصایح اتسامندن بالآخره متأثر و كریان و معاملۀ واقعه+سنه نادم و پشیمان اوله+رق اكرام تام ایله محلنه دوندردی. مشارالیه بر زمان مكۀ مكرمه+ده كرفتار قید زندان دخی اولمشدر. بر كون دخی راكب اولدیغی سفینه+ده تجاردن برینك بر مجوهر یوزكی ضایع اوله+رق اهالیء سفینه مشارالیهی قیافتندن یوزكك سارقی ظنیله تحقیر و ازعاجه باشلادقلرندن بخلوص البال متوجه دركاه عز و جلال اولدقده هر بررینك اغزلرنده برر مجوهر دانه+سی بولندیغی حالده نیجه یوز بیك بالقلر سفینه+نك اطرافنی قوشاتدیغی و مجوهرات مذكوره+دن برینی آله+رق خاتم مفقود یرینه تاجر معهوده تسلیم ایتدیكی جملۀ كرامات بهیه+سندن اولمق اوزره منقول اولوب (ذوالنون) لقبیله تلقیبی دخی بو فقره+یه مبنی ایدوكی مرویدر. حضرت ذوالنونك پدری (نوبه) اهالیسندن بر ذات ایدی.