حسین واعظ كاشفی — علوم و فنونده واصل درجات علیا و بالخاصه فن انشا و نجومده همقدر ثریا بر ذات فضائلسماتدر مشار الیهك واعظ لقبیله اشتهارینك سببی وعظ و نصیحتنده فوق الغایه بر تأثیر كورلمسندن ناشی ایدی حتی بر كون پادشاهك جماعتی كولر ایكن درحال اغلاده بیلورمیسك دیو سؤالنه یپارم جوابنی ویرە+رك كرسی+یه چیقوب پادشاه مشار الیه دخی حاضر اولدیغی حالده موجود اولان جماعت كثیره+یی اوچ دفعه اغلاتدی و اوچ دفعه كولدیردی. وبر كون معتادی اوزره كرسیده وعظه مشغول ایكن بی ادبان شهردن بری خواجه حافظ شیرازینك (واعظان كین جلوه در محراب و منبر میكنند * چون بخلوت میر وند آن كار دیكر میكنند) مطلعنی بر كاغده یازوب منبره قودی و حسین واعظ دخی آلوب مألنه مطلع اولدیغی كبی فوق الغایه متأثر اولارق اندن صكره بر نیجه مدت ترك وعظ و نصیحت ایلدی. تصنیفاتنه نهایت یوقدر (جواهر التفسیر) (مواهب لدنیه) علم تفسیرده یازدیغی آثار شریفه+دندر اشبو (مواهب لدنیه+یی) (١٨١٠) م و ١٢٤٦ ه) تاریخنده خواجكان دیوان همایوندن (اسماعیل فرخ) افندی حضرتلری دخی فارسیدن ترکجه+یه بالترجمه (مواكب) تسمیه ایلمشدر.