حافظ شیرازی — اسم محمد شمس الدیندر و ولادتی (١٣٢٠ م و ٧٢٠ ه) تاریخندە+در. مشارالیه قرائت قرأن و فضیلت و عرفانده نادرۀ زمان بر شاعر عذب البیان اولوب مشربی غایت مستغنی و قلندرانه اولدیغندن بیوكلرله اختلاطی همان هیج سومز و كندی عالمنده بر قوری اکمكه عرض قناعتله فلكه باش اكمز ایدی. حتی بغداد شاهی سلطان احمد دفعاتله بغداده دعوت ایلمش ایكن قطعا روی اجابت كوسترمدی. بش یوزیتمش بر عدد فارسی غزلدن عبارت اولان دیوان اشعاری كمال لطافت و سلاستندن ناشی السنۀ مختلفه+یه نقل و ترجمه ایدلمش و دیوان مذكوردن تفألده اكثریا صدق و اصابت كورلدیكنه بناء كندوسی (لسان الغیب) عنواننی المشدر. معروف اولدیغی اوزره تیمور (١٣٨٣ م و ٧٨٥ ه)سنه+سنده خطۀ فارسی دخی قبضۀ تسخیره كتوره+رك حافظه خطاباً (سن. بنم یولنده بو قدر اردولر و خزینه+لر تلف ایتدیكم سمرقند و بخارایی نصل اولییورده (اكر آن ترك شیرازی بدست آرد دل مارا * بخال هندویش بخشم سمرقند و بخارارا) بیتیله بر دلبرك بر خالنه فدا ایده+یورسك) دیدكده حافظ (پادشاهم اشته بن بویله بر بول كیسه+دن ویردیكم ایچون دكلمیدركه دائما قلندرلكدن قورتیله+میورم) جوابنی ویرمكله تیمورك فوق العاده مظهر لطف و احسانی اولمشدر. مرویدركه سلطان یعقوب میرزانك وزیری (نجم الدین) كدالقدن یتشمه بركمسه اولوب حافظ ایچون دائما دهان اعتراضی كشاد و ازجمله مومی الیهك مطلع دیوانی اولان (الا یا ایها الساقی ... ) مصراعنه شو قطعۀ اعتراضیه+یی انشاد ایتمشیدی
قطعه
چه صنعت دید در شعریزید او * كه در مطلع سخن ازوی سرآید
اكرچه مال كافر بر مسلمان * حلالست و دروقیلی نشاید
و لكن شیر راعیب عطیم است * كه لقمه از دهان سك رباید
خواجه حافطك وفاتندن صكره بر كون سلطان یعقوب مومی الیه نجم الدین ایله اثنای مصاحبتنده برای تفأل ندماسندن دیوان حافظی استر. بو صره+ده مومی الیه ینه بر طاقم كلمات آعتراض آیاته قالقیشوب (جانم. بویله تفألدن نه چیقار. حافظه هر نقدر لسان الغیب دینیورسه ده هیج تفءلله غیبه حكم اولنورمی) دیرسه ده كاركر اولمیوب دیوانی كتوردكلرنده سلطان مشارالیه معترضه (اشته سنك نیتكه) دیه+رك آچار آچماز صحیفۀ متصادفه+نك سطر اولنده شو بیت كورینور
درتنكنای حیرتم ازنخوت رقیب * یارب مباداكه كدا معتبر شود
بونك اوزرینه مشارالیه (كوردكمی حافظك كرامتنی) دیو دیوانی قالدیروب نجم الدینك قفاسنه چارپار. حافظك وفاتی (٧٩٢ ه) سنه+سنده وقوع بولدیغنی زیرده محرر تاریخ منظوم ارائه ایلر
بسال باو صاد و ذال ابجد * زروز هجرت میمون احمد
بسوی جنت اعلی روان شد * فرید عهد شمس الدین محمد
شو بیت دخی (٧٩١ ه)ده ارتحالنی كوسترر
چودر خاک مصلی دفن كردند * بود تاریخ او خاك مصلی
٧٩١