ابو جعفر المنصور — خلفای عباسیه+دندر و جلوسی
) ٧٥٤ و ١٣٧ ه) و وفاتی (٧٧٥ م و ١٥٩ ه) تاریخنده+در.
مشارالیه برادری سفاحك وفاتیله انبارده تخته جلوس ایدوب عمیسنك
سلطنت دعواسنی و علویلرك اختلالات واقعه+سنی بتوردكدن صكره
دولت عباسیه یی تشكیله سبب مستقل اولان خراسان والیسی (ابا مسلم)ی
بر دسیسه ایله كتوردوب برقاچ كون تعظیم و تكریمدن صكره اعدام
ایلدی و (زورا) یعنی بغداد شهرینی یاپدیروب پای تختنی ابتدا
هاشمیه+یه و مؤخراًً بغداده قالدیردی و یونانیلرك اوزرینه اعلان حرب
ایدرك آسیای صغراده والجزیره و ایرانده اپیجه فتوحاته نائل اولدی لكن
اندلس حكومت اسلامیه+سی شمدی+یه قدر دولت عباسیه+یه تابع ایكن
بونك زماننده الدن چیقدی. ابو جعفرك سلطنت عباسیه یی تقدیر
ایچون صرف ایتدیی همته و علوم عالیه و كتابت حقنده كوستردیكی
رغبته و بو جهتلرله سلطنت اسلامیه+نك ترقیاتنه دیه+جك یوغیسه ده
امام اعظم رحمه الله حضرتلرینه ایتدیكی ظلم ایله ابا مسلم حقنده وقوعبولان
غدری اونودیلور شیلردن دكلدر و دوكدیكی قان پك زیاده و انصافك
خارجندە+در زیرا مدت سلطنتی اولان یكرمی ایكی سنه ظرفنده
محارباتده تلف اولنلردن بشقه اوله+رق یالكز خلقی صیندیرمق ایچون الی
باغلی اعدام ایلدیكی اسلامك مقداری التی یوز بیكه بالغ اولدی دیرلر.
مکۀ مكرمه جوارنده بر محلده وفات ایتمشدر. ابو جعفر غایت
حسابی و ممسك بر ذات اولوب هر حسابی (دانق) قدر تدقیق عادتی
اولدیغندن (منصور دوانقی) لقبیله دخی تلقیب اولنمشدر.